۱_نوشتن، عملی جسمانی و تحت تاثیر وسیله ایست که به کار می برید.
۲_ با دست نوشتن، ارتباط بیشتری با حرکت دل دارد.
۳_جهان درون، جهان بیرون را می آفریند. اما جهان بیرون نیز بر شیوه¬ی تفکرمان تاثیر می گذارد.
۴_نکته ی اصلی برای تمرین نوشتن، نگارش با زمان تعیین شده است.
۵_خط نزنید، چون ویرایش به حساب می آید.
۶_ رها باشید و نخواهید نوشته تان را کنترل کنید.
۷_ فکر نکنید و منطقی نباشید.
۸_هدف، رسیدن به نخستین اندیشه ها یا جایگاهیست که نیرو، توسط نزاکت اجتماعی یا سانسور کننده درون، مسدود نشده است: نه جایگاهی که ذهنتان آنچه را که واقعا می بیند و احساس می کند، مین ویسد. نه آنچه را که می پندارد باید بنویسد و احساس کند.
۹_لبه ی ناصاف اندیشه را کشف کنید.
۱۰_به هنگام تماس با نخستین اندیشه ها باید مبارز بزرگی باشید و آنها را بنویسید.
۱۱- نخستین اندیشه ها، به طراوت و الهام آمیخته اند.
۱۲_ با تمرین، کارتان بهتر می شود. یاد می گیرید به ژرف ترین خویشتن خویش اعتماد کنید.
۱۳_ یکی از هدف های اصلی نوشتن، آموختن اعتماد به ذهن و جسمتان است، تا شکیبا و نامتجاوز شود.
۱۴_ هنر در جهان بزرگ به سر می برد.
۱۵_ تمرین نوشتن، پایه و اساس و آغاز نگارش است.
۱۶_ تمرین نوشتن را بازوان پر مهری بینگارید که بدون منطق و دلیل، به رویتان می گشاید.
۱۷_ مدتی طول می کشد تا آگاهی ما، تجربه مان را غربال کند.
۱۸_ حس های ما به خودی خود، خاموشند.
۱۹_ یکی از صفحات دفترتان را به نوشتن آرمان ها و موضوعاتی اختصاص دهید که ناگاه به خاطرتان می آیند و می خواهید بعدا درباره شان بنویسید. (می تواند جمله ای باشد که شنیده اید)
۲۰_ با تمرکز، جهان پیرامونمان را دور نرانیم، بلکه بگذاریم وجود داشته باشد.
۲۱_ اگر بخواهید برای نوشتن به ذهنتان فرصت فراوان بدهید، ذهن میمون صفت، در موضوعات بسیار پرسه می زند، بی آنکه حتی کلمه ای را بر روی کاغذ بیاورد.
۲۲¬_ آنچه مهم است تداوم نوشتن است.
۲۳_ موضوعات نگارش خود را ایجاد کنید، تهیه ی آن تمرین خوبی است.
۲۴_ انضباط همواره واژه ای بی رحم بوده است.
۲۵_ یافتن راهی برای شروع نوشتن اهمیت دارد.
۲۶_ معمولا وقتی به راستی سرگرم نوشتن می شوم، خودِ نوشتن بزرگترین پاداش خود می شود.
۲۷_ وقتی نوبت نگارشتان است، بنویسید.
۲۸_ جدا کردن آفریننده از ویرایشگر یا سانسور کننده درون بسیار مهم است، تا آفریننده فضای آزاد برای نفس کشیدن و کشف و بیان داشته باشد.
۲۹_ هرچه صدای ویرایشگر را روشنتر بشناسید، بهتر می توانید نادیده اش بگیرید.
۳۰_ هر آنچه در برابرتان است موضوعی نیکوست.
۳۱_ توانایی مانند آب های زیرزمینی است. هیچ کس صاحب آن نیست. اما می توان به آن دست یافت.
۳۲_ بیشتر مردم با ذهنیت تنگدستی، نوشتن را شروع می-کنند.
۳۳_ نگارش را با نوشتن می آموزیم.
۳۴_ شعر، لحظه های کوتاه روشن بینی است.
۳۵_ شعر، رمان اسرارآمیز نیست.
۳۶_ قدرت همواره در کنش نگارش است.
۳۷_ زندگی واقعی در خود نوشتن است، نه خواندن مکرر آنها در طول سال ها.
۳۸_ خودتان را بیش از اندازه با اثرتان همسان ندانید.
۳۹_ نوشتن یعنی همه چیز، بی هیچ قید و شرط.
۴۰_ میان نوشتن و زندگی و ذهن، فاصله ای نیست.
۴۱_ با شیوه و کلماتی ساده که بیانگر درون تان باشد آغاز کنید.
۴۲_ نوشتن وفادار است. وجود آدمی را می شکافد و دل او را به دنیایی آسوده می گشاید.
۴۳_ نوشتن امری مادام العمر و مستلزم تمرین بسیار است.
۴۴_ تا به هنر خودت نپردازی، آزاد نیستی.
۴۵_ برای اینکه نویسنده ای سیاسی شوید، ژرف ترین وسواس هایتان را عوض کنید.
۴۶_ اگر بخواهید بنویسید، اندکی حماقت به درد می خورد.
۴۷_ اگر کتاب های خوب بخوانید، وقتی می نویسید، کتاب های خوب از شما می تراود.
۴۸_ مسئولیت ادبیات این است که مردم را بیدار و هوشیار و زنده کند.
۴۹_ به هنگام نوشتن، با حس ها و آنچه درباره اش می نویسید، ارتباط مستقیم برقرار کنید.
۵۰_ بیان نکنید، نشان دهید.
۵۱_ جزییات اصیل بجز برای ذهنی که غیر عادی بودن آنها را می بیند، بسیار عادی اند.
۵۲_ از گفت و شنود، شرمسار نباشید. زیرا زمینه و تمرینی برای نوشتن است.
۵۳_ باید یاد بگیریم بدون داوری و حرص و غبطه با شفقت و شگفتی و حیرت، گفتگو کنیم.
۵۴_ نویسندگان می توانند از راه گفتگو به یکدیگر کمک کنند تا مسیر خود را بیابند.
۵۵_ نگارش، کنشی جمعی است.
۵۶_ توانایی دوست داشتن نوشته ی دیگری، به این معناست که توانایی ها در خودتان بیدار شده است.
۵۷_ بگسترید و با تمام جهان در بازوانتان بنویسید.
۵۸_ وقتی نمی نویسید نیز نویسنده اید.
۵۹_ بهترین آمادگی برای نوشتن، این است که پیش از شروع به نوشتن، حرکات یک حیوان را در نظر بگیریم که چگونه پاورچین پاورچین طعمه اش را تعقیب می کند.
۶۰_ بیان موءکد، تمرینی برای اعتماد به ذهنمان، و آموختنِ برخاستن با اندیشه هایمان است.
۶۱_ نگارش یعنی گذر از ابهام ذهن!
۶۲_ هنری به نام انتخاب مکان مناسب برای نوشتن وجود دارد.
۶۳_ نخستین اندیشه ها بازتاب تجربه های ذهن است.
۶۴_ همواره به یاد آوریم که با تمرکز، جهان پیرامونمان را دور نرانیم، بلکه بگذاریم وجود داشته باشد، که البته تعادلی دشوار و مستلزم تدبیر است.
۶۵_ نوشتن یعنی اکتشاف. در واقع، آنچه می خواهید کشف رابطه تان با یک موضوع است، نه توصیف فرهنگ لغات.
۶۶_ کار نویسنده به نظر آوردن چیزهای معمولی است: باز کردن چشممان به روی بودنِ محض.
۶۷_ وقتی بدانیم در همه جا می توانیم بنویسیم، احساس امنیت و استقلال بی همتایی خواهیم داشت.
۶۸_ اگر واقعا بخواهید بنویسید، راهش را پیدا می کنید.
۶۹_ نوشتن، این قرصت را در اختیارتان می گذارد تا در آزادی، شناور باشید.
۷۰_ بیش از آنچه تصور می کنید می توانید پیش بروید.
۷۱_ اکنون که تصمیم گرفته ای بنویسی، پس بنویس، اهمیت ندارد که دوباره به سرت زده یا احساس تنهایی می کنی.
۷۲_ نگران خوب نوشتن نباشید، خود نوشتن، پاداشی آسمانی است.
۷۳_ به هنگام نوشتن، جزییات واقعی را بگویید.
۷۴_ آنچه مهم است، نوشتن نیست، چگونه نوشتن است: گرایش نبت به آن و ارزش هایی که ارج می نهید.
۷۵_ ژرفترین راز دل ما این است که می نویسیم چون جهان را دوست داریم. پس چرا این راز را با خود به اتاقمان و ایوان و حیاط خانه و خوار وبار فروشی نبریم؟
۷۶_ نگارش را چون دم و بازدمتان بینگارید.
۷۷_ آیا برای خودتان می نویسید یا برای مخاطب؟
۷۸_ هنر یعنی ایجاد ارتباط.
۷۹_ گاه کنشی کوچک می تواند ذهنتان را به سویی دیگر بکشاند.
۸۰_ در حالی به نوشتن بنشینید که معمولا در آن وضع نمی نویسید. هر چه که باعث شود جهان را از زاویه ی دیگری بنگرید.
۸۱_ پیشینه تان بر شیوه ی نگارش و حتی بر الگوهای زبانتان تاثیر می گذارد.
۸۲_ نگارشهای پیوسته، چشم ما را باز می کنند. پس از یک دور نگارش، میل داریم بی پرده و بی اختیار بنویسیم.
۸۳_ نمایان شدن در یک قطعه، یعنی اختیار از کف دادن و نیکوست.
۸۴_ هر آنچه می نویسید نیکو است و گاه، بیش از نیکو. شعله ای که می سوزد تا نخستین اندیشه ها بدرخشند.
۸۵_ مشتاق باشید که صادقانه به نوشته تان بنگرید.
۸۶_ بهتر است پیش از بازخوانی نوشته تان مدتی صبر کنید. زمان موجب می شود از آن فاصله بگیرید و با نظر عینی به کارتان بنگرید.
۸۷_ ارزش استثنایی هنر در همین است: از عادی، غیرعادی ساختن. یعنی خودمان را در برابر زندگیمان بیدار می کنیم.
۸۸_ حتی به هنگام بازنویسی نیز روش و قواعد «نگارش با زمان تعیین شده» را به کار گیرید.
۸۹_ زیر سطرهای خوبی که می بینید خط بکشید. آنها را به فهرست موضوعات نگارشتان بیفزایید و به هنگام تمرین نگارش، می توانید یکی از آنها را برگزینید و از همانجا شروع کنید.
۹۰_ به هنگام نگارش، همه حیات سوزانی که مشتاقانه می خواهیم بیان کنیم، باید از جایگاه آرامش برخیزد.