کتاب‌ها اگرچه اعجاز دنیای ما هستند، اما همیشه کتاب خواندن موجب رشد نیست. باید تلاش کنیم از آن کتاب معنایی بیابیم در خور زندگی.

همین دلیل کافی می‌شود تا کتاب‌ها را به گونه‌ای دیگر بخوانم، به گونه‌ای که برایم مفهوم پیدا کند و باورها و دانسته‌هایم را به چالش بکشاند.

مقاله‌ی همیشه خواندن کافی نیست را اینجا بخوانید.

من حین خواندن شکارچی هستم پی‌واژه و جمله.

گاه جمله‌ای به دامم می‌افتد و آن‌وقت تازه آن کتاب معنا می‌یابد. آن‌جا که پس از خواندنش، تغییری در من ایجاد می‌شود و آزو می‌کنم ای کاش زودتر با این جمله دیدار کرده بودم. جملاتی تاثیرگذار که خواندنشان زندگی من را به دو دنیای «منِ پیش از تو» و «منِ پس از تو» تبدیل کرده‌اند. جملاتی که همیشه مرا به فکر وامی‌دارند تا راهی برای بهتر شدنم بیابم.

اینجا جملات محبوبم را می‌نویسم.

• از خدا جوییم توفیق ادب           بی‌ادب محروم ماند از لطف رب  (مولانا)

• نه هر که سر بتراشد قلندری داند (حافظ)

• هفته‌ای یکبار واژه‌های داخل گوشم را خالی می‌کنم. (پرویز شاپور)

• از بیل خسته شدی، کلنگو ور دار. (زبانزدهای پارسی)

• اگه به درو رات ندن، داستو که ازت نمی‌گیرن. (زبانزدهای پارسی)

• اگه سنگ به شیشه بخوره، وای به شیشه، اگه شیشه به سنگ بخوره، بازم وای به شیشه. (زبانزدهای پارسی)

• اگه گشنه‌ای بار ببر آسیاب. (زبانزدهای پارسی)

• امتحانو که گربه نخورده. (زبانزدهای پارسی)

• به یک تیر برگشتی از کارزار؟ (زبانزدهای پارسی)

• ادبیات خوراک جان‌های ناخرسند و عاصی است. (یوسا)

• عصبانیت، گرفتن انتقامِ اشتباه دیگران از خودمان است. (الکساندر پوپ)

• چیستی و چگونگی ما در آینده به شیوه‌ی نگرش و اراده‌ی خودمان بستگی دارد. (یوسا. چرا ادبیات)

• اشتیاق است که پشتیبان ماست. (آنا کارنینا)

• اگه دو روزه مسواک نزدی یا کتاب نخوندی، دهنت رو باز نکن.

• ما یاد نمی‌گیریم که سپس شروع کنیم، ما شروع می‌کنیم و یاد می‌گیریم.

• حافظه‌ی خود را به عنوان جزیی از کل دارایی‌تان در نظر بگیرید. (خودپژوهی، ران هوبارد)

• نوشتن را سرزمینی می‌دانم که در آن آزادی به حد کمال وجود دارد. 

• درک موضوعات نیازمند این است که آنچه از پیش داریم را کنار بگذاریم. 

این فهرست به روز می‌شود.